2 miesiące do ślubu, czyli to się dzieje naprawdę [Dagmara]

Diana McGregor Photography / greenweddingshoes

Dobra, do ślubu zostały równe dwa miesiące, skończyły się przelewki, skończyło się udawanie, że to nas nie dotyczy. To się dzieję naprawdę! :D Za dziesięć dni będę mogła powiedzieć, że biorę ślub w PRZYSZŁYM miesiącu. No nie powiem, robi to na mnie wrażenie. ;)

Maj już naprawdę jest blisko, w powietrzu czuć już wiosnę, a długoterminowa prognoza pokazuje nawet 17 stopni na koniec marca. Czyli dzieję się, dzieję się to na co tak długo czekałam. To już nie tylko jest ten rok, ale to jest ta wiosna i już za momencik ten miesiąc.

Co się działo przez ostatni czas?

- rozdawanie zaproszeń – ostatecznie i definitywnie zakończone ;)

- wieczór panieński – wybrałyśmy wraz z moją przyjaciółką (i najlepszą świadkową) najbardziej dogodny termin - dwa tygodnie przed ślubem. Ja zajęłam się też sporządzeniem listy osób, które chciałabym żeby ze mną świętowały. Reszta już się dzieje poza mną ;)

- próbna fryzura i próbny makijaż – przyszła pora żeby zająć się i tym tematem. Na próbną fryzurę idę w tym tygodniu, a próbny makijaż postanowiłam zrobić dość późno, bo dopiero dwa tygodnie przed ślubem, ale dzięki temu będę miała okazję go sprawdzić w warunkach imprezowych, czyli na wieczorze panieńskim. Gorzej jak nie wypali i na chwilę przed ślubem zostanę bez makijażystki, ale jestem dobrej myśli. ;)

- protokół przedślubny – jeszcze w lutym udało nam się spisać protokół. Utwierdziłam się przy okazji w tym, że wybraliśmy najlepszy możliwy kościół i najlepszego księdza. Tyle się zdążyłam nasłuchać różnych historii związanych z tym tematem, że aż ciężko mi uwierzyć, że trafiliśmy na takiego człowieka. Wiem, że dzięki niemu ten ślub będzie jeszcze bardziej niezapomnianym przeżyciem.

- zapowiedzi – kilka dni temu byłam w swojej parafii (jako, że ślub bierzemy w innej) zanieść zapowiedzi. Na początku kwietnia będą do odebrania. Teraz jeszcze musimy tylko zająć się zapowiedziami PM.

- pierwszy taniec – za nami pierwsza indywidualna lekcja tańca i przyznam szczerze, że naprawdę dawno się tak nie uśmiałam. ;) Tancerze z nas marni, a PM bardzo zależało żebyśmy poszli na kurs i jednak nauczyli się jakiegoś bardzo prostego układu. Ja co prawda zaraz po wejściu do szkoły tańca już chciałam uciekać, ale czego się nie robi z miłości. ;) Trafiliśmy na bardzo sympatycznego instruktora i mam cichą nadzieję, że po kilku lekcjach jednak coś z tego sensownego wyjdzie, a ja nauczę się opanowywać śmiech. ;)

- soczewki kontaktowe – zastanawiałam się czy w ogóle o tym tu pisać, bo nie jest to ślubny temat, który dotyczy każdej panny młodej, ale może komuś się przyda. ;) Ja na co dzień chodzę w okularach choć na szczęście moja wada nie jest zbyt wielka. Do tej pory myślałam, że na ślub po prostu te okulary zdejmę, może będę widzieć trochę mniej wyraźnie, ale tragedii nie będzie. Ostatnio jednak zaczęłam łapać się na tym, że naprawdę kiepsko widzę bez okularów, nie poznaje ludzi z daleka itd. A przecież na własnym ślubie chcę zobaczyć jak najwięcej i z całych sił nacieszyć się tym dniem i otaczającymi nas ludźmi. Zdecydowałam się w związku z tym spróbować soczewek kontaktowych i była to najlepsza decyzja jaką mogłam podjąć. Okazało się, że nie mam z używaniem ich najmniejszego problemu, a moje oczy też dobrze znoszą nawet kilkanaście godzin. Ogółem lubię swoje okulary i podejrzewam, że zakończę przygodę z soczewkami zaraz po ślubie, ale bardzo cieszę się, że zdecydowałam się spróbować.

- obrączki – odebraliśmy nasze obrączki i są dokładnie takie jakie nam się marzyły. Okazało się, że obrączkę PM jednak będziemy musieli odrobinę powiększyć, ale udało nam się to załatwić bez żadnych problemów. Leżą w szufladzie i czekają na maj. :)

- tablice rejestracyjne – zamówiliśmy tablice z naszymi imionami i datą. Poza tym nie planujemy w ogóle zdobić samochodu.

- sesja narzeczeńska – ustaliliśmy termin i prawdopodobne miejsce, kupiliśmy balony, a ja powoli kompletuje swój strój. Sesję będziemy robić dopiero pod koniec kwietnia, ale już się nie mogę jej doczekać.

- drobiazgi – kupiliśmy zimne ognie na wesele (marzą nam się z nimi zdjęcia), muchę dla PM (choć nie ma jeszcze całej reszty ubioru), drewniane pudełko na ankiety, a ja skompletowałam do końca swoją ślubną biżuterię i bieliznę.

Nie wiedziałam, że tego aż tyle. ;)

Podsumowując – to już naprawdę, naprawdę blisko! Coraz częściej słyszę pytanie czy się stresuje. Nie stresuje się ani odrobinę tylko mocno, mocno się cieszę i odliczam poszczególne dni. Nie wiem czy ten stres jeszcze przyjdzie czy nie. Póki co wychodzę z założenia, że czym mam się stresować? Przecież nawet jeśli coś pójdzie nie tak, nawet jeśli zapomnimy o jakimś drobiazgu albo będzie tego dnia lał deszcz, to i tak to będzie piękny, wymarzony i przede wszystkim nasz ślub.

Co jeszcze przed nami? Ustalenie menu, dogranie wszystkich szczegółów z usługodawcami, nauka pierwszego tańca, ubranie PM, moje przymiarki sukni, próbny makijaż, próbna fryzura, sesja narzeczeńska, podziękowania dla gości, podziękowania dla rodziców, dokupienie i zrobienie paru rzeczy typu pudełko na koperty, zapowiedzi i pewnie jeszcze parę innych mniej istotnych rzeczy. Zdążymy ze wszystkim. ;)