Panna Młoda przed telewizorem

patch

Nie mam zwyczaju włączać telewizora w celu zobaczenia czegoś innego niż transmisja wydarzenia sportowego lub potrzeba obejrzenia czegoś z pendrive'a. W ostatnim czasie, chyba za sprawą Biegu w sukniach ślubnych, zwróciłam uwagę na to, że jedna z najbardziej ślubnych stacji w Polsce - TLC emituje programy skierowane do Panien Młodych. Postanowiłam obejrzeć kilka odcinków, wybadać teren i napisać Wam czy czasem warto włączyć telewizor ;)

Już na początku zaznaczę, że wszystkie typowo ślubne programy telewizyjne kojarzyły mi się z koszmarnymi Pannami Młodymi (każda to typowa Bridezilla), których nigdy w życiu nie chciałabym poznać osobiście oraz koszmarnie obciachowymi ślubami. Miałam wrażenie, że wolałabym odciąć sobie rękę niż zacząć coś takiego oglądać ;)

Jak wygląda sytuacja w rzeczywistości? 50:50. Są programy w których można znaleźć drobne wskazówki i spędzić przy ich oglądaniu miło czas, ale są też  i takie, które mnie przerażają i nie dam im 4-5 szansy (bo po 3 dałam). Oto lista tego co możecie zobaczyć na TLC i kilka moich drobnych uwag.

Salon sukni ślubnych (Say Yes to the Dress)
Jeden z najlepszych programów. Przedstawia historie Panien Młodych, które razem ze swoimi rodzinami i przyjaciółmi przychodzą do Kleinfeld Bridal, ekskluzywnego salonu sukien ślubnych w Nowym Jorku (obraz salonu w programie jest tak fajny, że aż marzy mi się wizyta tam), w celu wybrania idealnej sukienki. Doradzają im pracownice salonu i wyjątkowo wkręcony w śluby Randy Fenoli (aby go polubić trzeba się lekko wkręcić w klimat "ojej, och, ach ślub, jak cudniusio", ale po kilku odcinkach nawet i mi się udało to "zrozumieć").
Oglądając "Salon sukni ślubnych" można bardzo szybko i bezboleśnie podłapać kilka terminów związanych z sukniami ślubnymi, poznać podstawowe fasony i ich dopasowanie do figury, kilku projektantów, ciekawe pomysły i rozwiązania, zobaczyć jak wygląda taka wizyta w salonie. Osobiście dostrzegłam też kilka minusów: czuć, że emitowane w Polsce edycje są sprzed kilku lat (nawet 2 robi różnicę), jest słodko (przy ślubach nie da się inaczej?), Panny Młode są dość typowe i bardzo amerykańskie, nie brakuje ckliwych historii.

Pogotowie ślubne Randy'ego (Randy to the Rescue)
Program bardzo podobny do poprzedniego i na podobnym, dobrym, poziomie. Tym razem jednak Randy Fenoli opuszcza Nowy Jork i wraz z ciężarówką wypełnioną sukniami ślubnymi podróżuje po stanach szukając Panien Młodych w potrzebie. Podobnie jak w poprzednim programie spotykamy poszukujące sukien Panny Młodej, ich kompleksy, ckliwe historie, niezdecydowanie, towarzyszące im osoby itp. Program zostaje jednak wzbogacony o przygotowanie kompletnych ślubnych stylizacji z makijażem, fryzurą i dodatkami dla dziewczyn, które wybrały suknie.
Plusy i minusy: podobnie jak w programie opisanym wyżej.

I to by było na tyle, jeśli chodzi o programy na które warto zwrócić uwagę. Teraz czas na te, którym mam znacznie więcej do zarzucenia.

Ślub na miarę (Wedding House)
To program o grupie ekspertów, która w dworku za miastem organizuje nietypowe śluby. Słowo nietypowe w tym kontekście można bardzo szeroko interpretować: od wymarzonych, przez błyskawiczne, śluby ludzi bardzo młodych, po tematyczne w 200%. Przedstawione w programie śluby należą do jednych z najdziwniejszych jakie widziałam w życiu, najbardziej fantazyjnych i momentami kiczowatych. Wszystko jest oczywiście projektowane wg poleceń Pary Młodej, która zgodnie z zasadami powinna być na swoim ślubie gościem, nie organizatorem.
Śluby odbywają się w kaplicy, której wystrój jest zmieniany w zależności od tematu imprezy (zawsze to jednak ta sama, przeciętnie wyglądająca, kaplica w budynku). Jedyną zaletą programu jest prawdopodobnie fakt, że w całym morzu dziwacznych pomysłów czasem można znaleźć perełkę. I pokazać mamie, że moja wizja wesela wcale nie jest tak nietypowa i niepoprawna ;)

Włoskie wesela z przepychem (My Crazy Italian Wedding)
Program przedstawijący organizację i efekt finalny wesel ogranizowanych przez Don Antonio Polese w hotelu La Sonrisa. Są to wielkie i wystawne wesela, takie... z tortami do sufitu, ozdobną skrzynką ze stadem białych gołąbków, czerwonym dywanem, specjalnymi pokazami multimedialnych fontann i wszystkim czego sobie zażyczą narzeczeni.
Moje największe rozczarowanie, niestety. Obraz wesel w tym programie to wszystko to co czasem widać w Polsce i czego się boję jak diabeł święconej wody ;) To także... zupełnie inny obraz włoskich wesel, który mam przed oczami, znam i uwielbiam. Wniosek: im mniej masz pieniędzy, tym na piękniejsze wesele Cię stać :D

Wielkie wesela amerykańskich Romów (My Big Fat American Gypsy Wedding)
To nie jest program o weselach (nazwa jest myląca), gdyż wesele to zaledwie fragment programu. Poza wątkiem ślubnym są prezentowane także historie ludzi ze świata amerykańskich Romów i społeczności travellersów.
Same wesela... Cóż, są wielkie, głośne i ekstrawaganckie. Błyszczące i wręcz rażące tym blaskiem po oczach, z przesadą przez gigantyczne P. Nie polecam - chyba, że komuś poczucie humoru lub zainteresowania na to pozwalają ;)