Najtrudniejsi weselni goście

Flickr

Grupą gości, która spędza sen z powiek niemal wszystkim są dzieci. Czy je zapraszać? Czy organizować dla nich specjalne stoły, kąciki, dodatkowe atrakcje? Czy zatrudniać animatorów do pilnowania i prowadzenia zabaw? Z obserwacji wiem, że nawet bez tego wszystkiego, dzieci sobie dobrze na weselach radzą. Mam na swojej liście inną grupę gości, która zawsze jest zaniedbywana, a wg mnie wymaga wyjątkowej uwagi. Tych, którzy już nie są dziećmi, a do dorosłych im sporo brakuje. Nastolatki.

Na potrzeby tego tekstu i swojego wesela muszę zdefiniować pojęcie "nastolatków". Dla mnie to osoby w wieku 15-17 lat. Wszyscy starsi, ale będący jeszcze uczniami szkół średnich znajdują się pomiędzy tą kategorią, a dorosłymi. Myślę, że im samym dam możliwość zdecydowania o tym do której grupy woleliby należeć (i gdzie siedzieć, biorąc pod uwagę fakt, że nastolatki na stołach nie będą miały alkoholu).

Kwestią, która jako jedyna w temacie nastolatków jest powszechnie poruszana, jest odwieczne pytanie: od jakiego wieku lub ilu lat związku (znam nastolatki w długi związkach) wypada taką osobę zapraszać z osobą towarzyszącą? Ja pobieżnie przeglądając listę osób młodych na moim weselu muszę stwierdzić, że tych łapiących się do grupy nastolatków będzie dużo. Jestem pewna, że zaproszenia z osobami towarzyszącymi dostaną wszyscy mający ukończone 18 lat. Cała reszta dostanie samodzielne zaproszenia, ale tylko dla nich. W całym tym gronie mam jedną osobę, którą, jeśli ona sama zechce, wyróżnię: będzie to moja chrześnica, która w dniu mojego ślubu będzie miała skończone 16 lat. Wiem, podobno takie wyróżnienia kogokolwiek nie są ładne, ale cóż… są ważni i ważniejsi, a ona będzie należała do moich ulubionych gości.

Drugie pytanie brzmi: Gdzie ich usadzić? Zdecydowanie samodzielnie, z dala od rodziców, którzy mogą ich krępować ;) Przy osobnym stole (lub części stołu), we własnym towarzystwie, tak aby mogli czuć się jak najlepiej.

Co zrobić, aby siedzenie przy stole z bandą nieznajomych nastolatków nie było dla nich stresujące i dziwne? Zintegrować ich. Zapoznać ze sobą. Np. jakiś tydzień przed ślubem.

Na Śląsku, choć niektórzy twierdzą, że w innych rejonach też, istniał zwyczaj budowania drużyny. Młodzi ludzie na kilka tygodni przed weselem brali udział w spotkaniu integracyjnym. Mieli tam okazję do zapoznania się ze sobą, a także zaplanowania wspólnego, drobnego prezentu. Po raz drugi widzieli się w dniu poprzedzający ślub, gdy spotykali się pod domami Panny Młodej i Pana Młodego, aby dekorować drzwi wejściowe i bramy (tworzyli tzw. korony). Podczas ceremonii zaślubin, dobrani w pary (wiem, to może się niektórym nie spodobać), tworzyli orszak stojący za Parą Młodą, a przy wychodzeniu trzymali kwiaty lub inne ozdoby nad głowami małżonków. Podczas wesela drużyna siedziała niedaleko Pary Młodej i stanowiła głównych kandydatów do oczepinowych zabaw (współczuję!) ;)

Z całego opisu zwyczaju spodobały mi się dwie rzeczy: możliwość zapoznania się oraz poczucia się pełnoprawnym, ważnym i potrzebnym gościem. Z pewnością nie chciałabym przywiązywać młodych do mojego stołu i zastąpić nimi drużbów i druhny. Bardzo spodobał mi się jednak pomysł zintegrowania ich poprzez jedno wspólne spotkanie, a potem wykorzystanie ich do pomocy przy jakimś drobnym zajęciu. Wyzwaniem jest więc tylko znalezienie większej ilości czasu przed weselem. Ale dam radę ;)

O atrakcjach, które można zapewnić nastoletnim gościom podczas wesela nie będę pisała w tym poście. Na to przyjdzie czas w jednym z kolejnych, gdzie pojawią się na pomysły uniwersalne, będące rozrywką dla wszystkich gości. I tam nie będzie nic o tańczeniu, jedzeniu i piciu ;)